Dallgët e jetës

Cdo njeri ka nje te kaluar ne jeten e vete ,por ndahet ne kahje të mire dhe të keqe. Parashtrohet pyetja sa shkall duhesh te kalosh qe te arrish nje standardizim athua? Po shkalla e pare eshte femijeria aty ku bota eshte perplote me lule.. shkalla e dyte eshte shkollimi aty ku fluturat sillen rreth nesh.. shkalla e trete eshte kariera jone dmth punesimi apo kontributi i shumedhene gjate gjithe viteve shkollim.. Kan pyetur te mocmit ,cila lule eshte me me vlere e vyshkura apo lulja qe hap tani? Po lulja e vyshkur eshte e djeshmja ,ndersa lulja e celur tani eshte e nesermja.Pyet njeri prej tyre, po perse nuk po i bin gjethet lules se vyshkur, dikush eshte pergjigjur: o mik njeriu eshte i perbere prej mishit, gjakut, ka brenga dhe gezime ne jete cdokush kujton plaget e veta ne te kaluaren.Edhe lulja ka plage, sepse edhe ajo merr frym thelle nga mushkerit .Zemra e njeriut perballon per nje kohe te caktuar, por pastaj lidhen dhe fillon te humbet, te zhduket ku i len rradh nje foshnje te sapoardhur ne jete ashtu edhe lulja.. Neser do te jet memir se dje ,po me nje kusht nese dallget e detit jane me te shpeshta se plaget e njeriut, nese era fryn me shpesh sesa lendohen nje njeri, nese dielli arin graden pesdhjet me shpesh sesa ofendohet njeriu ne jete. Pra jeta kjo eshte sot je neser nuk je ne momentin kur te hapin varrin dhe ti po fundosesh ne dheun e zi sa te te mbulojne dhe harojne se kjo ishe ti, harrojne qe ke egzistuar ndonjehere... Po ckane autoret apo trimat e luftes qe po permenden me shekuj? Po ata kane sepse ata nuk ja kujtuan familjes se tyre te djeshmen ,por u munduan trimat per vatan e autoret per dituri. Nje pik uji ne oqean nuk ben cunami,por i tere deti e ben nje cunami te madh ,ku permbytet ndoshta nje shtet i tere ,ather edhe njeriu nuk duhet te shoh te djeshmen po te shkoj perpara ,sepse me nje njeri nuk behet ardhmeri sic ceka me pare cunamin ashtu sic thot edhe fjala e urt "Me nje lule nuk cel pranvera"