E burgosur në katër mure

-Një natë e qetë yjet në qiell ndriçonin ,doja të mirja një ajër të pastër e të qetësohesha dhe rastësish kalova afër një shtëpije e cila ishte në një gjendje të mjerueshme ,veqse ishte në atë gjendje prej aty vinin disa të bërtitura me thënë të drejtën edhe vet unë u frigësova ,ehh më si.paramendoj anëtarët që ishin mbrenda ,nga njëra anë thash me vete ata sikur jan mësuar ,kjo s'më ngjasoi si grindje por sikur babai i malltretonte keq dhe rëndë.. U largova nga aty shkova drejtë në shtëpi ,tërë natën gjum në sy skisha ,në cdo moment më kujtoheshin fjalët dhe britmat që i dëgjova teksa po shëtisja,kaluan orë të tëra pa gjum nga lodhësia gjumi me kishte zën ulur ne divan ..dielli me rrezet e ngrohta kishte zbardhur botën e unë aq keq kisha fjetur ,trupin se lëvizja ,mirëpo u stabilizova dhe më duhej të shkoja tek shitorja për të marrë ushqim për fat të keq shitorja ishte afër shtëpis ku kalova mbrëmë ... Nuk kaloj shumë kohë dhe mbrita aty para meje u shfaq një vajzë e re sa unë ,e shkreta vajzë fytyren e kishte të gjakosur duart e grithura saqë kur iu afrova ta kap për krahu ,aq dhimbëshëm reagoi saqë zemra në cop cop mu nda ..Më.shkoi në.mendje se ishte ajo vajzës e pafat që duronte tortur ,zëri saj natën që kaloi më lëndoi ...E pyeta se çfarë.ndodhi me të kush e solli në atë gjendje mirëpo ajo vetëm heshte dhe në asnjë pytje su përgjigj uli kokën dhe lot nga syt i pikoj u ngrit dhe bëri hapat për në shtëpi te saj ..Jo unë e qetë nuk isha nuk e duroja atë tortur ndaj asaj femre .. Fillova të pyes fqinjët për rreth që ishin ,një plakë e vetmuar dhe e ulur në prag të derës pash iu afrova dhe i thash mirdita e pyeta se si po ia kalonte dhe nuk duroja më shumë e pyeta për ndodhit në atë shtëpi ...filloi të më tregonte e unë se ndija veten mallkova njerzit që femrat turturojnë ...Si mund të jetë i pa shpirt ai baba si ka shpirt ta jep vajzën në këmbim parash , si ti'a sqaroja vetës këto pyetje si... E gjora vajzë nga fjalët nëncmuese nga tortura që përjetonte cdo natë e cdo ditë e shkatërroi dhe ja humbi shpresat e të jetuarit në këtë botë ,mallkonte Veten që dëgjonte ato fjalë nga babai i saj nuk donte ta shihte atë njeri edhe pse e donte ,nuk ankohej te askush ,por vetëm vetën mallkonte që ende jetonte ... Nuk kaloi shum kohë ajo më shumë nuk duronte ,në bodrumin e shtëpisë varri veten dhe humbi jetën ,u shkatrova tërësishtë ,bota mu rrotullua para sysh më lëshoi forca në gjunjë rash ,cili ishte shkaku që femra duroii torturim ,nëna e shkretë pësoi sulm në zemer e babai u pendua mirëpo von von ishte pasi që ajo më nuk ishte ...O njerëz femra nuk është mjet e nuk është as guri ,duron mirëpo edhe ajo ka kufi ,veçojeni e duani femrën se ajo ju lindi ajo ju rriti u kujdes për ju e me një femër jetën do ta vazhdoni ...